Procesy biurowe i usługowe rządzą się swoją specyfiką. Dlatego choć poddawane są procesowi optymalizacji, trzeba mieć na uwadze pewne ich cechy szczególne. Dwie podstawowe, które chciałbym przybliżyć, to nieco inna definicja typowych nieefektywności, a także stosunkowo duże problemy z ich „opomiarowaniem” wynikające zwykle z tego, że procesy takie nie są szczególnie śledzone i analizowane.
Identyfikacja i eliminacja marnotrawstwa jest kluczowym pojęciem dla Lean Office. Oczywiście mam na myśli marnotrawstwo w procesach biurowych lub usługach. Jasnym jest też dla mnie, że definicja Lean jako systemu zmierzającego do i skupionego na eliminacji marnotrawstwa często jest krytykowana, gdyż Lean powinien być przedstawiany jako system ciągłego doskonalenia zmierzający do jak najbardziej efektywnego przepływu procesu.
Marnotrawstwo w usługach i procesach biurowych jest często trudne do identyfikacji. Trzeba też mieć na uwadze, że wiele działań w procesach biurowych z punktu widzenia końcowego klienta nie dodaje wartości, a jest niezbędnych do funkcjonowania organizacji. Mowa tu na przykład funkcjonowaniu działów takich jak HR, księgowość, itp.
Jeśli chodzi o standardowy zestaw 8 typów strat, to w przypadku procesów biurowych możemy je scharakteryzować w następujący sposób.
- nadprodukcja – produkowanie większej liczby informacji lub usług niż jest to potrzebne lub będzie wkrótce potrzebne przez klienta, przykłady:
- przygotowywanie zbyt szczegółowych raportów niż jest to konieczne
- zbyt szczegółowe planowanie
- planowanie finansowe na zbyt długi okres w przyszłości
- zapasy – wszystko co zostało przygotowane w nadmiarze w porównaniu do procesu zorganizowanego jako przepływ jednej sztuki lub partii, przykłady:
- księgowanie faktur raz w tygodniu
- przeprowadzanie ocen okresowych wszystkich pracowników w tym samym czasie
- braki i błędy – wszelkie działania mające na celu skorygowanie błędów lub uzupełnienie braków, przykłady:
- poprawienie błędnie wprowadzonego zamówienia
- zatrudnienie niewłaściwego pracownika, nieposiadającego odpowiednich kwalifikacji
- nadmierne przetwarzanie – działanie zajmujące więcej czasu niż powinno, działania, procesy nie dodające wartości z punktu widzenia klienta końcowego, przykłady:
- proces budżetowania przedsiębiorstwa (nie dodaje wartości z punktu widzenia klienta końcowego, a wartość dla odbiorców wewnętrznych jest wątpliwa)
- zbyt długie spotkania
- zadawanie klientowi wielokrotnie tych samych pytań
- nadmierny ruch – przemieszczanie się personelu biurowego lub zaangażowanego w procesy usługowe, przykłady:
- przemieszczanie się do archiwum, centralnej drukarki, faksu
- pielęgniarki chodzące po lekarstwa, sprzęt medyczny
- transport międzyoperacyjny – przemieszczanie informacji lub materiałów, przykłady:
- wysyłanie maili
- przekazywanie dokumentacji do innego pracownika
- oczekiwanie – oczekiwanie klienta lub informacji na proces, przykłady:
- oczekiwanie na podjęcie decyzji
- oczekiwanie na rozwiązanie problemu
- oczekiwanie na reakcję systemu informatycznego
- nieefektywne wykorzystanie pracowników – niewykorzystywanie w pełni lub we właściwy sposób zdolności i kompetencji pracowników, przykłady:
- zbyt ograniczona delegacja odpowiedzialności
- nieefektywne szkolenie wewnętrzne